Dziewięć kroków do bardziej efektywnego rodzicielstwa

Wychowanie dzieci to jedna z najtrudniejszych i najbardziej satysfakcjonujących prac na świecie - i taka, do której możesz czuć się najmniej przygotowany.

Oto dziewięć wskazówek dotyczących wychowywania dzieci, które pomogą Ci poczuć się bardziej spełnionym jako rodzic.

1. Podnoszenie samooceny dziecka

Dzieci zaczynają rozwijać swoje poczucie siebie jako dzieci, gdy widzą siebie oczami rodziców. Twój ton głosu, język ciała i każda twoja ekspresja są wchłaniane przez dzieci. Twoje słowa i czyny jako rodzica wpływają na rozwój ich poczucia własnej wartości bardziej niż cokolwiek innego.

Chwaląc osiągnięcia, jakkolwiek małe, poczują się dumni; pozwalając dzieciom robić rzeczy samodzielnie, poczują się zdolne i silne. Natomiast umniejszanie znaczenia komentarzy lub porównywanie dziecka niekorzystnie z innym, sprawi, że dzieci poczują się bezwartościowe.

Należy unikać składania załadowanych oświadczeń lub używania słów jako broni. Komentarze takie jak "Co za głupota!" lub "Zachowujesz się bardziej jak dziecko niż twój młodszy brat!" wyrządzają szkody tak samo jak ciosy fizyczne.

Ostrożnie dobieraj swoje słowa i bądź współczujący. Powiedz swoim dzieciom, że każdy popełnia błędy i że nadal je kochasz, nawet jeśli nie kochasz ich zachowania.

2. Pochwalaj dobre zachowanie

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się nad tym, ile razy w danym dniu zareagowałeś negatywnie na swoje dzieci? Może się zdarzyć, że będziesz krytykował znacznie częściej niż komplementował. Jak byście się czuli w stosunku do szefa, który traktował was z takimi negatywnymi wskazówkami, nawet jeśli były to dobre intencje?

Bardziej skutecznym podejściem jest przyłapanie dzieci na robieniu czegoś dobrego: "Zrobiłaś swoje łóżko bez pytania - to wspaniale!" lub "Patrzyłam jak bawisz się z siostrą i byłaś bardzo cierpliwa". Te wypowiedzi bardziej zachęcą do dobrego zachowania na dłuższą metę, niż powtarzające się krzyki.

Codziennie szukajcie czegoś do pochwały. Bądź hojny z nagrodami - twoja miłość, uściski i komplementy mogą zdziałać cuda i często są wystarczająco nagradzane. Wkrótce zobaczysz, że "rośnie" więcej zachowań, które chciałbyś zobaczyć.

3. Wyznaczaj limity i bądź konsekwentny w swojej dyscyplinie

Dyscyplina jest niezbędna w każdym gospodarstwie domowym. Celem dyscypliny jest pomoc dzieciom w wyborze akceptowalnych zachowań i nauka samokontroli. Mogą one sprawdzać granice, które dla nich ustalasz, ale potrzebują tych granic, aby wyrosnąć na odpowiedzialnych dorosłych.

Ustalenie zasad domu pomaga dzieciom zrozumieć Twoje oczekiwania i rozwijać samokontrolę. Niektóre zasady mogą obejmować: zakaz oglądania telewizji do czasu odrobienia pracy domowej, zakaz bicia, wymawiania imion i drażniącego dokuczania.

Możesz chcieć mieć system: jedno ostrzeżenie, a następnie konsekwencje takie jak "time out" lub utrata przywilejów. Częstym błędem popełnianym przez rodziców jest nieprzestrzeganie konsekwencji. Nie można karać dzieci za to, że jednego dnia się odezwały, a następnego zignorować. Bycie konsekwentnym uczy tego, czego się oczekuje.

4. Znaleźć czas dla swoich dzieci

Często rodzicom i dzieciom trudno jest zebrać się razem na rodzinny posiłek, nie mówiąc już o wspólnym spędzeniu dobrej jakości czasu. Ale chyba nie ma nic, czego dzieci pragnęłyby bardziej. Wstań 10 minut wcześniej rano, aby zjeść śniadanie z dzieckiem lub zostawić naczynia w zlewie i udać się na spacer po obiedzie. Dzieci, które nie zwracają na siebie uwagi rodziców, często działają lub źle się zachowują, ponieważ na pewno zostaną w ten sposób zauważone.

Wielu rodziców uważa, że wspólne spędzanie czasu z dziećmi jest satysfakcjonujące. Stwórzcie "specjalną noc" każdego tygodnia, aby być razem i pozwólcie swoim dzieciom decydować o tym, jak spędzić czas. Poszukaj innych sposobów na połączenie - umieść notatkę lub coś specjalnego w pudełku na lunch swojego dziecka.

Wydaje się, że nastolatki potrzebują mniej niepodzielnej uwagi od swoich rodziców niż młodsze dzieci. Ponieważ jest mniej okazji, aby rodzice i nastolatki mogli się spotkać, rodzice powinni dołożyć wszelkich starań, aby być dostępnymi, gdy ich nastolatek wyraża chęć rozmowy lub uczestnictwa w zajęciach rodzinnych. Uczestnictwo w koncertach, grach i innych wydarzeniach z nastolatkiem komunikuje troskliwość i pozwala w istotny sposób dowiedzieć się więcej o dziecku i jego przyjaciołach.

Nie czuj się winny, jeśli jesteś pracującym rodzicem. Dzieci zapamiętają wiele małych rzeczy, które robisz - robienie popcornu, granie w karty, zakupy w oknie.

5. Bądź dobrym modelem

Małe dzieci uczą się dużo o tym, jak zachowywać się, obserwując rodziców. Im młodsze są, tym więcej wskazówek biorą od ciebie. Zanim wybijesz lub zdmuchniesz swój top przed dzieckiem, zastanów się nad tym: Czy tak chcesz, by dziecko zachowywało się w złości? Bądź świadomy, że ciągle jesteś obserwowany przez swoje dzieci. Badania wykazały, że dzieci, które uderzają, zazwyczaj mają w domu wzór do naśladowania pod względem agresji.

Wzoruj się na cechach, które chciałbyś widzieć w swoich dzieciach: szacunku, życzliwości, uczciwości, dobroci, tolerancji. Okażcie bezinteresowne zachowanie. Róbcie rzeczy dla innych ludzi, nie oczekując nagrody. Wyrażaj podziękowania i oferuj komplementy. Przede wszystkim traktuj swoje dzieci tak, jak oczekujesz, że inni ludzie będą cię traktować.

6. Uczynienie z komunikacji priorytetu

Nie możesz oczekiwać, że dzieci będą robić wszystko tylko dlatego, że ty, jako rodzic, "powiedz to". Chcą i zasługują na wyjaśnienia, tak samo jak dorośli. Jeśli nie poświęcimy czasu na wyjaśnienia, dzieci zaczną się zastanawiać nad naszymi wartościami i motywami oraz nad tym, czy mają jakieś podstawy. Rodzice umawiający się z dziećmi na rozumowanie pozwalają im zrozumieć i uczyć się w nieosądzający sposób.

Wyjaśnij swoje oczekiwania. Jeśli jest jakiś problem, opisz go, wyraź swoje odczucia i zaproś dziecko do pracy nad rozwiązaniem wspólnie z Tobą. Upewnij się, że uwzględniłeś konsekwencje. Podawaj swoje sugestie i proponuj wybór. Bądź również otwarta na sugestie dziecka. Negocjujcie. Dzieci, które uczestniczą w podejmowaniu decyzji, są bardziej zmotywowane do ich realizacji.

7. Bądź elastyczny i chętny do dostosowania swojego stylu rodzicielskiego

Jeśli często czujesz się "zawiedziony" zachowaniem swojego dziecka, być może masz nierealistyczne oczekiwania. Rodzicom, którzy myślą w "powinienem" (na przykład, "Moje dziecko powinno być już wytrenowane w nocniku") może się przydać czytanie na ten temat lub rozmowa z innymi rodzicami lub specjalistami ds. rozwoju dziecka.

Środowiska dziecięce mają wpływ na ich zachowanie, więc możesz zmienić to zachowanie poprzez zmianę środowiska. Jeśli ciągle mówisz "nie" swojemu 2-latkowi, poszukaj sposobów na zmianę otoczenia tak, aby mniej rzeczy było niedostępnych. Spowoduje to mniej frustracji dla was obojga.

W miarę jak dziecko będzie się zmieniać, będziesz musiał stopniowo zmieniać swój styl rodzicielstwa. Szanse są takie, że to, co sprawdza się w przypadku Twojego dziecka, nie będzie działać tak dobrze za rok lub dwa.

Nastolatki mają tendencję do szukania wzorców do naśladowania w mniejszym stopniu u swoich rodziców, a w większym u swoich rówieśników. Ale nadal udzielaj wskazówek, zachęt i odpowiedniej dyscypliny, jednocześnie pozwalając nastolatkowi na większą niezależność. I wykorzystaj każdą dostępną chwilę, aby nawiązać kontakt!

8. Pokaż, że Twoja Miłość jest bezwarunkowa

Jako rodzic, jesteś odpowiedzialny za poprawianie i prowadzenie swoich dzieci. Ale to, w jaki sposób wyrażasz swoje korekcyjne wskazówki, decyduje o tym, jak dziecko je odbiera.

Kiedy musisz skonfrontować się z dzieckiem, unikaj obwiniania, krytykowania lub szukania błędów, które podważają poczucie własnej wartości i mogą prowadzić do niechęci. Zamiast tego staraj się karmić i zachęcać, nawet gdy dyscyplinujesz swoje dzieci. Upewnij się, że wiedzą, że chociaż następnym razem chcesz i oczekujesz czegoś lepszego, twoja miłość jest tam bez względu na wszystko.

9. Znać swoje własne potrzeby i ograniczenia jako rodzic

Spójrz prawdzie w oczy - jesteś niedoskonałym rodzicem. Masz mocne i słabe strony jako lider rodziny. Poznaj swoje zdolności - "Jestem kochający i oddany". Przysięgnij pracować nad swoimi słabościami - "Muszę być bardziej konsekwentny z dyscypliną." Staraj się mieć realistyczne oczekiwania wobec siebie, współmałżonka i dzieci. Nie musisz mieć wszystkich odpowiedzi - bądź wyrozumiały dla siebie.

I spróbuj sprawić, by rodzicielstwo było łatwym zadaniem. Skoncentruj się na obszarach, które wymagają największej uwagi, zamiast próbować zająć się wszystkim naraz. Przyznaj się do tego, gdy będziesz spalony. Poświęć trochę czasu od rodzicielstwa, aby robić rzeczy, które sprawią, że będziesz szczęśliwy jako osoba (lub jako para).

Skupienie się na swoich potrzebach nie czyni cię egoistą. Oznacza to po prostu, że troszczysz się o własne samopoczucie, co jest kolejną ważną wartością dla Twoich dzieci.